این مقاله با توجه به اهمیت ارتباط میان توسعه مالی و رشد اقتصادی و با استفاده از الگوی خود رگرسیون برداریVAR  و آزمون علیت گرنجری در چارچوب این الگو، به بررسی فروض پاتریک در مورد رابطه علت و معلولی توسعه مالی و رشد اقتصادی در کشورهای عضو اوپک می پردازد. از آنجا که کشورهای عضو اوپک، کشورهای در حال توسعه هستند، یافته های این تحقیق دلالت بر این امر دارند که نظریه پاتریک - در خصوص وجود پدیده راهبری عرضه یا جهت علیت از توسعه مالی به رشد اقتصادی در ابتدای مراحل توسعه - در مورد این کشورها تایید نمی گردد. در مجموع از یافته های این تحقیق این مهم استنباط می شود که بخش مالی نتوانسته است تا نقش موثری را در فرایند رشد اقتصادی این کشورها ایفا کند. بنابراین در این قبیل کشورها و از جمله ایران، بهبود و توسعه بخش مالی به منظور فعال شدن نقش این بخش در فرایند رشد اقتصادی و نیز تخصیص بهینه منابع مالی ناشی از درآمدهای نفتی ضروری است.

ژان اشنوز و پاتریک دوویل که به ویژه به دلیل داشتن سبکی منزه و نوشتاری تکه تکه مشهور هستند، به دلیل دیگری، یعنی داشتن دنیایی داستانی با مشخصه پویایی، حرکت و جابجایی جغرافیایی و شخصیت های خانه به دوش است، شبیه به یکدیگرند. شخصیت های آن ها در چارچوب فضا-زمانی شناور غوطه ور شده اند که به عنصر اصلی تخیل پویا، یعنی عنصر هوا، مرتبط است. نزد این دو رمان نویس برجسته متاخر، فراوانی اشاراتی که به هوا می شود، از وجود معنایی عمیق تر از این ماده خبر می دهد. راز چنین معنایی را می توان با استفاده از روش «نقد اعماق»، که گاستون باشلار پیشنهاد داده برملا کرد. رویکردی از نقد مضمونی که امکان کشف تخیل ذهن شاعرانه در لحظه خلقت اثر را می دهد، لحظه ای از تخیل در حالت بیداری که در آن ذهن تصاویر خود را در قالب یک عنصر مادی مجسم می کند. در حقیقت کشف این عنصر و مولفه هایش است که امکان توضیح رابطه موجود بین انسان دوران معاصر و دنیای پیرامونش را فراهم می آورد. این مقاله، براساس طبقه بندی تصاویر مربوط به هوا، که توسط باشلار بیان شده اند، به مطالعه پیوند نهان میان سبکترین، زودگذرترین و پویاترین عنصر با جهانبینی و سبک نوشتار مینیمالیستی ژان اشنوز و پاتریک دویل می پردازد.

هدف این مطالعه بررسی سؤالات طیف لیکرت با دو ویکرد نظریه کلاسیک آزمون و نظریه سؤال پاسخ و قرار دادن نتایج این دو رویکرد در کنار یکدیگر و پاسخ به این سؤال "آیا نتایج این دو رویکرد همسو بوده یا اینکه در تضاد با یکدیگرند؟" است. روش پژوهش از نوع توصیفی و از حیث داده ها یک روش تحلیل ثانویه است. آزمودنی های مورد مطالعه در این پژوهش شامل 977 نفر از دانش آموزان مقطع متوسطه اول بودند که با حذف افراد در مرحله غربالگری داده ها، در نهایت تحلیل سؤالات برونگرایی بر روی اطلاعات 783 نفر آزمودنی، تحلیل سؤالات گشودگی بر روی اطلاعات 763 نفر آزمودنی و تحلیل سؤالات مسئولیت پذیری نیز بر روی اطلاعات 784 نفر آزمودنی انجام شد. ابزار پژوهش 3 خرده مقیاس برون-گرایی، گشودگی و مسئولیت پذیری آزمون شخصیت نئو بود. نتایج تحلیل های آماری نشان داد که هرچه همسانی درونی سؤالات بالاتر باشد نتایج دقیق تر و معتبرتری از مدل مدرج پاسخ به دست می آید و برای سؤالات با همسانی درونی پایین از طریق این مدل باید بسیار محتاط عمل کرد، زیرا ممکن است آستانه سؤالات را به صورت وارونه نشان داده یا ضریب تشخیص سؤالات را منفی یا مثبت کاذب نشان دهد. در مجموع کاربرد همزمان روش های مختلف تجزیه و تحلیل آماری به تحلیل بهتر و رسیدن به نتایج دقیق تر کمک خواهد کرد.

ایران، کشور اسلامی ما که تاریخ مذهبی چندین هزار ساله دارد همواره در جستجوی حقیقت مطلق بوده در حالی که در طول دوره زندگی پربارش اذهان کاوشگری هم چون شاعران صوفی را در خود جای داده که به وجود موجودی برین که خالق همه موجودات است پی برده اند و این، آنها را به داشتن نگرشی عرفانی در مورد هر چیزی که در محیط خود نظاره می کنند بر انگیخته تا جایی که از این دنیای مادی جدا شده و به معنویت پیوسته اند. بعضی از شاعران ایرانی که معمولا به دنبال راهی بوده اند تا تجربیات عرفانی خود را عرضه کنند، از جایگاه چشمگیری در این راه برخوردارند. افتخار بزرگی برای ما خواهد بود اگر بگوییم که پاتریک نوایی شاعر معاصر فرانسوی که فرزند زوجی فرانسوی - ایرانی است و عاشق فرهنگ و تمدن ایران است، در این راه قدم گذاشته در حالی که جوهر عرفان را در زمین ایران چشیده است. حضور ادب و هنر، اسطوره، مذهب، آداب و سنن و بالاخره فرهنگ و تمدن ایرانی در آثار نوایی، قطعا شناخت و علاقه نسبتا عمیق شاعر را نسبت به ایران زمین به اثبات می رساند و به ما می فهماند که ایران قسمت اعظمی از زندگیش را تشکیل می دهد و روحش که او را به الهام پذیری از این کشور برمی انگیزد، کاملا با ایران در آمیخته و برایش زندگیی آرمانی و عرفانی فراهم می آورد. بنابراین می توان گفت که مسیری عرفانی در زمین ایران برایش گشوده می شود.

مقدمه هر برنامه آموزشی در گذر زمان نیاز به تغییر و اصلاح و ارزشیابی دارد. با توجه به اهمیت آموزش و لزوم استفاده از روش های اثر بخش و چند بعدی ارزشیابی، این مطالعه با هدف ارزشیابی اثر بخشی برنامه آموزشی داوطلبان سلامت بر اساس "الگوی کرک پاتریک" انجام گرفت. روش کار این مطالعه نیمه تجربی درنیمه دوم سال 1396، به روی30 داوطلب سلامت یکی از مراکز جامع سلامت شیراز که در برنامه آموزشی مرتبط با کتاب مقاومت به آنتی بیوتیک ها شرکت کرده بودند، انجام شد. ابزار گرد آوری داده ها پرسشنامه بود. قسمت اول مشخصات جمعیت شناسی نمونه ها و قسمت دوم آن "پرسشنامه بررسی آگاهی، نگرش و عملکرد در زمینه مقاومت به آنتی بیوتیک ها" (Resistance Questionnaire Knowledge، Attitude and Practice about Antibiotics) طراحی شده توسط وزارت بهداشت و درمان و آموزش پزشکی بود. پرسشنامه ابتدا به عنوان پیش آزمون توسط داوطلبان تکمیل شد، سپس طی سه جلسه مطالب آموزشی با استفاده از سخنرانی به همراه پرسش و پاسخ و بحث در گروه های کوچک به داوطلبان ارائه گردید. در انتها کل برنامه آموزشی با استفاده از "الگوی کرک پاتریک" (Kirkpatrick’ s Model) مورد ارزشیابی قرار گرفت. داده ها توسط اس پی اس اس نسخه 22 تحلیل گردید. یافته ها در سطح یک "الگوی کرک پاتریک" اکثریت داوطلبان در کل ازشرکت در این دوره رضایت داشتند (8/56درصد). در سطح دوم دانش داوطلبان بطور معنی داری افزایش داشت و میانگین نمره دانش از (02/1± 9/3 به 5/0± 6/4) افزایش داشت (1/000 > P) که نشان دهنده موثر بودن ارزشیابی بر اساس "الگوی کرک پاتریک" بود. نتیجه گیری داوطلبان از ابعاد مختلف اجرای برنامه و آموزش دریافت شده، رضایت داشته و دانش آن ها افزایش یافته بود. لذا "الگوی کرک پاتریک" روش برای ارزشیابی برنامه های آموزشی پیشنهاد می شود.

زمینه و هدف: ارزشیابی اثربخشی یکی از مهم ترین سازو کارهای تحقق کیفیت در آموزش است. هدف پژوهش ارزشیابی اثربخشی دوره آموزشی عملیات انتظامی است.روش شناسی: روش پژوهش توصیفی از نوع پیمایشی است. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه دانشجویان دوره آموزشی عملیات انتظامی است، هم چنین جامعه آماری را فرماندهان و روسای مستقیم محیط کار و رده های تخصصی تشکیل می دهند. برای انتخاب نمونه آماری از روش تصادفی طبقه ای نسبی و جدول برآورد حجم نمونه کرجسی و مورگان استفاده شده است. حجم نمونه دانشجویان 186 نفر است و حجم نمونه فرماندهان و روسای مستقیم با حجم جامعه برابر است. ابزار اندازه گیری پرسش نامه های محقق ساخته و کارنامه تحصیلی فراگیران بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از شاخص های آمار توصیفی، آزمون کالموگروف– اسمیرونوف و آزمون T تک گروهی استفاده شد.یافته ها: یافته ها نشان داد که واکنش دانشجویان نسبت به برنامه آموزشی دوره، متوسط بود. بیش ترین میزان یادگیری تخصصی دوره مربوط به درس دفاع شخصی و کم ترین مربوط به درس آیین دادرسی کیفری است و میانگین دروس تخصصی 16.86 است. بیش ترین میزان یادگیری عمومی مربوط به درس مبانی امور انتظامی و کم ترین مربوط به درس نقشه خوانی، قطب نما و کار با جی. پی. اس بوده است. در مجموع میانگین یادگیری دروس عمومی 16.62 بوده است و از دیدگاه دانشجویان و فرماندهان سطح رفتار شرکت کنندگان در حد متوسط است.نتیجه گیری: با تمسک بر مدل های مختلف ارزشیابی اثربخشی از جمله مدل پاتریک می توان امکان باز اندیشی، بازآفرینی و اصلاحات بنیادی در برنامه های آموزشی دوره عملیات انتظامی را فراهم کرد.

هدف از تحقیق ارزیابی آموزش درس عربی در آموزش عالی بر اساس مدل کرک پاتریک در مؤسسات آموزش عالی تهران بود. روش پژوهش باتوجه به هدف آن، کاربردی و از نظر روش گردآوری داده ها از نوع توصیفی - پیمایشی است که در آن از ابزار پرسشنامه استفاده گردید. در بخش میدانی از ابزار پرسشنامه استفاده شد. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل دانشجویان مؤسسات آموزش عالی شهر تهران هستند. تعداد کل جامعه آماری پژوهش حاضر 291 نفر هستند. جهت تخمین تعداد نمونه کافی در این پژوهش از فرمول تخمین نمونه کوکران استفاده شد. بنابراین 166 نفر از دانشجویان مؤسسات آموزش عالی شهر تهران به عنوان نمونه پژوهش انتخاب خواهند شد. روش نمونه گیری در پژوهش حاضر نیز روش نمونه گیری تصادفی ساده است. پرسشنامه ارزشیابی اثربخشی دوره آموزشی توسط عباس عرب در سال 1393 دانشجوی دکتری مدیریت آموزشی دانشگاه سمنان بر اساس مدل ارزشیابی کرک پاتریک ساخته شده است که دارای 29 سؤال  می باشد. یافته های تحقیق نشان داد که مولفه های ارزیابی اثربخشی آموزش شامل واکنش، یادگیری و نتایج قادر به پیش بینی اثربخشی آموزش درس عربی در آموزش عالی بر اساس مدل کرک پاتریک هستند. بر اساس یافته های تحقیق آموزش درس عربی در مؤسسات آموزش عالی شهر تهران از لحاظ مولفه های واکنش، یادگیری و نتایج در حد مطلوبی قرار دارد.

با مطالعه شعر دو شاعر هم روزگار، پاتریک نوایی، شاعر فرانسوی و سهراب سپهری، شاعر ایرانی، این مقاله به بررسی نقش عینیت و ذهنیت در جهت خلق یک زبان شاعرانه پرداخته است، مسیری که یک شیء می پیماید تا به یک شعر بدل شود و با تاثیرگذاری بر خواننده، او را وادار به همراهی سازد. به این ترتیب، مطالعه ای تطبیقی و با مقابله اشعار این دو شاعر معاصر، فضاهایی از اندیشه و تامل روانکاوانه برما می گشاید. علاوه بر آن عوامل اساسی موجود در راه شکل گیری تصویرشاعرانه ای که به خواننده منتقل می شود و او را به فراسوی مرزهای واقعیت می برد، و بنابراین اهمیت نقش خواننده در ایجاد تصویر به منظور همراهی هر چه بهتر او با شعر، مورد توجه نگارندگان این مقاله است.